رضایتمندی دانشجویان پزشکی دانشگاه شاهد نسبت به عملکرد استادان راهنمای بالینی در سال ۱۳۹۲

مقدمه و هدف: راهنمایی و مشاوره دانشجویان در طول دوره تحصیل، یکی از مهم ترین وظایف اعضای هیئت علمی دانشگاه هاست. دانشجویان پزشکی به دلیل مواجهه با استرس های متعدد که می توانند بر دانش اندوزی، یادگیری و سلامتی آنان تأثیربگذارند، به نظام های حمایتی و راهنمایی نیازمندند که در قالب نظام استاد راهنما می گنجند. هدف از این مطالعه، بررسی دیدگاه و رضایتمندی دانشجویان پزشکی دانشگاه شاهد از عملکرد استادان راهنمای بالینی است. مواد و روش ها: در این مطالعه مقطعی توصیفی، 200 دانشجوی پزشکی دانشگاه شاهد پس از ورود به مقطع بالینی، از طریق پرسش نامه پژوهشگرساخته پایا و روا مورد بررسی قرارگرفتند. تحلیل آماری داده ها با استفاده از نرم افزار 16spss و تجزیه وتحلیل نتایج با استفاده از آزمون های آمار تحلیلی انجام گرفت. 05/0› p، معنادار تلقی شد. نتایج: در این مطالعه، 58 درصد از دانشجویان، بهترین روش انتخاب استاد راهنما را انتخاب توسط خودشان بیان کردند؛ 56.6 درصد دانشجویان تمایل داشتند که تحت هدایت و راهنمایی استاد راهنمای همجنس خود باشند؛ 48 درصد دانشجویان مهیابودن هر دو روش حضوری و غیرحضوری را برای برقراری ارتباط با استاد راهنما مطرح کرده بودند. رضایت بیشتر دانشجویان از «عملکرد استادان راهنما نسبت به ارزیابی وضعیت تحصیلی گذشته و حال دانشجو، آشناکردن دانشجویان با مقررات آموزشی و دانشگاه، وجود جدول زمانی و مکانی مشاوره با دانشجویان، دردسترس بودن استاد راهنما و بررسی زمینه های احتمالی افت تحصیلی» در حد زیاد بوده اما به طور کلی، رضایت از عملکرد استاد راهنمای بالینی در حد متوسط بوده است. نتیجه گیری: نتایج این پژوهش نشان دادند که درکل، دانشجویان پزشکی دانشگاه شاهد، رضایتی متوسط از عملکرد استاد راهنمای بالینی دارند که این امر، لزوم بازنگری در نحوه انتخاب استادان راهنما، برنامه ریزی جلسات مشاوره با دانشجویان و اجرای برنامه های آموزشی درخصوص شرح وظایف استادان راهنما را ایجاب می کند.